Sempoii jer...

Untuk menjadi Artakus, hati mesti cekal, jiwa mesti kental -Ahmad Patria Abdullah-

My Photo
Name:
Location: Bukit Subang, Selangor, Malaysia

Sempoii ladyyyy with a simple life. Srikandi Morrok Legion ke III, empayar Morrok. Long life Morrok!!

Sunday, July 31, 2005

Kempen Kecemasan : AFUNDI MAWI

Kempen ini dikopipes bulat² (sambil buat gaya cikgu sharul) dari blog wai em, sempena kempen terakhir diminggu terakhir konsert terakhir AF3 minggu ini. Sgala kopipes ini telah mendapat kebenaran dr penulis.

Nenong nenong *pinjam lampu kecemasan kete bomba ijin* ;))
*test mic satu dua tiga do re mi *Dengar sini org² kampung. Sib bek aku ada blog. Leh luahkan mogok perasaan kat blog sendirey. Ok make it short and clear. Pe lagik pasal Afundi Mawi ni. Uwaaaaaaa cesss tol pihak berkenaan 'A' (bukan nama sebenar) itewww. Memang tak mo kasik Mawi menang.
Kepada fanatik Mawi yg mengundi dan juga yg telah berhajat utk undi Mawi masa final sila undi Mawi sekarang yach. Jangan tunggu malam konsert. Kena pastikan Mawi berada di nombor 1. Sebab kalu Mawi jatuh tempat ke-2 walau sesaat kebarangkalian undi akan distop oleh pihak berkenaan. % undian memang tidak boleh dikacau oleh pihak berkenaan sebab mengikot kontrak bersama pihak obersi. So cara terakhir yang busuk yang akan dilakukan ialah stopkan undi bila² masa sesuai yg depa mau, of course la taim % Mawi jatuh nomor 2. Haa ada logik tak u ols? Stop undi derang leh buat tapi kaco undi tak boleh. Jadi stat afundi sekarang.
Contoh pertama paling ketara tak mo kasik Mawi memang dengan wujudnya AFVOKAL sebab nak pecahkan undi Mawi. So di nasihatkan abaikan AFVOKAL iteww yach. Biar ex-student yg lagi 10 org itewww AFVOKAL diri mereka sendiri. Kita tak payah AFVOKAL kan Mawi.
Contoh kedua tak mo kasik Mawi menang % undi terkini tak ditunjuk. Kenapa ek? Takot fans 3 finalis lain stop undi bila tengok % Mawi lebih drpd separuh? Nasib Mawi la % dia tinggi. Very derr busuknya ati. Dah ko suh org afundi peh tu sembunyikan % lak. Apa raaa. Raksun jum jum matun betol.
Memang Mawi hanya UMPAN. Tapi tidak mengapa...org yg teraniaya ni doa dia makbul dan di murahkan rezeki. Tapi harus diingat AF3 ni aura dia lain sket. Bila perasaan marah mengusai diri kapal terbang lagi dihijek, inikan pula Taman Teknologi Malaysia muahahahaha
*anggap penulis menulis dalam keadaan separuh sedo akibat terlebih makan kas kas* ;))
p/s : haha bengong nye AF kali ni...peminat sampai ilang ingatan dibuatnya...Mawi Mawi...tapi dah alang² mandi biar basah bilik air jiran sebelah skali dan rasanya teori aku boleh dipercayai kotss
Sila war war kan ya kpd peminat Mawi yg tiada ekses internet dan juga peminat Mawi yg ramai di luo bandar iteww yach(bak kata Syazwan). Kita tengok cemana penangan org luo bandar ni.
Hanya AFUNDI....lupakan AFVOKAL (ala iklan daia)
*simpan balik mic yg beli kat mydin*

Saturday, July 23, 2005

Biarkan kenangan itu berlalu...

Syahira & Syamil demam panas sejak semalam. Kesian, monyok jer dua beradik tu. Rumah tak seceria selalu. Dah hantar gi klinik dokter kata suhu tinggi. Tekak Syamil merah. Sepanjang aku kat klinik tu, ada 2 kes baby injured berdarah² masuk klinik. Sorang darah kat kepala, sorang lagi berdarah kat mana ntah aku pun tak pasan. Berjejer darah masa derang melintas depan aku. Aku nengok cam nak pensan. Phobia teramat.
Teringat masa Syamil kena 2 jahit kat kepala last year (exact date 16/4/04). Masa tu dia sedang bergurau dua beradik ala-ala Smackdown (ni la akibat rajin nengok wrestling ngan abah dia). Syahira dok kat atas satu tong putih “TOYOGO”, pastu dia rebahkan badan atas adik dia macam dalam Smackdown tu. Syamil jatuh terlentang dan kepala dia terhantuk kat lantai dan berdarah. Maid aku ada kat situ, ntah apa yg dibuatnya, berangan agaknya. Budak depan mata pun tak leh jaga. Meraung budak tu, mak aku plak hampir pensan nengok banyak darah. Pastu ayah aku cuba letak minyak gamat, darah makin manyak kuar. Trus bawak gi klinik.
Masa kejadian tu aku still kat opis. Mak aku dah start kecoh. Dia call aku, pastu cakap sekerat². Dia cakap sambil nangis “Na, balik sekarang…anak ko……..” pastu trus letak tlepon. Aku terkedu, saspen seehh. Trus call mak aku balik nak Tanya detail. Takde orang angkat. Call adik aku plak, dia cuma jawab “kak iena balik la sekarang, syamil tuu…”, pastu trus letak tlepon. Aiyoohh, napa sume cakap sekerat² ni? aku cukup phobia ngan ayat² macam tu. Ayat² macam tu mengimbau balik kenangan masa aku kehilangan anak first (Masa tu adik lelaki aku call kata baby tetiba pensan, bila balik baby dah takde). Dan kebetulan, masa tu pulak genap 5 tahun Syahmi pergi. Dah berapa kali call baru la adik aku kata kepala Syamil luka banyak darah kuar. Ayah aku dah bawak dia gi klinik. Aku call asben suh balik. Dia trus gi klinik. Aku dah start nangis kat opis. Masa tu tinggal aku ngan boss jer. Dalam kul 6 camtu. Boss aku tengok aku nangis tapi tak berani nak tegur. Dia pun serba-salah kot. Perasaan aku berkecamuk gila time tu. Dok piker, besar mana luka dia? Banyak mana darah kuar? Ada effect ker kalu kepala cedera? Kepala bergegar? Otak? Hati tak putus² berdoa agar anak aku selamat.
Aku call 3-4 orang kengkawan, ada yg tak angkat (mebbe tgh drive ker apa), ada yg engage. Masa tu aku down yg amat. Pastu aku call sorang close fren (walaupun dia dok jauh tapi kitorang mmg close). Aku citer sambil nangis². Dia tenangkan aku..nasihat satu² suruh aku buat tu..suruh aku buat ni utk tenangkan hati. Aku ikut. Ok jugak la tips dia tu. Pastu bang din call dr klinik, dia suh aku cakap ngan Syamil. Ya Allah..bersyukurnya aku semuanya ok. Syamil cuma cakap “mama..mama…” Mebbe dia nak cerita kepala dia berdarah tapi tak reti. Dan-dan tu jugak aku buat sujud syukur (kat lantai opis)…:p
Dokter cakap, luka dia tak besar tapi dalam, that’s why darah banyak kuar tapi dapat 2 jahit jer. Kalau takde jangkitan kuman, leh cepat sembuh. Kena jaga bebetul coz luka tu kat kepala. Malam tu kitorang tido kat umah mak aku. Aku takleh tido, asik perati anak aku yg lena tido sejak balik dari klinik. Mebbe ubat tu ngantuk sangat kot dan tanak bagi dia banyak gerak. Bila dia tersedar, tangan dia asik nak usik tempat luka tu jer. Berdenyut² kot. Aku bedung tangan dan badan dia macam baby tanak bagi tangan dia usik tempat luka. Rambut dia jadi keras coz diselaputi darah kering. Kena lap pelan² ngan tuala basah utk bersihkan kepala dia.
Aku bersyukur sangat semuanya selamat. Memang payah aku nak terima apa² dugaan yg berkaitan dengan anak². Even, aku cukup phobia bila ternampak gambar baby meninggal atau dalam keadaan menyayat hati dalam paper. Kalau ada gambar macam tu kat front page, aku sanggup tak beli paper tu atau aku akan shred page tu kat opis. Gambar² tu akan menghantui aku selama 2-3 hari. End up, aku akan bad mood, cepat menangis dan banyak termenung.

Aku sentiasa berdoa, agar Dia sentiasa melindungi anak² aku dari segala kejadian yg tak diingini. Anak² merupakan segalanya² bagi aku dan asben. Tension macamana pun tapi bila nengok muka comel dan telatah derang, trus ilang tension.

p/s1: Gud luck kpd sesapa yg sedang berusaha nak dapatkan first baby atau yg sedang plan nak tambah baby. Aku doakan yg terbaik utk korang. Berusahalah Sinchan!
p/s2: Aku tujukan lagu "Anak" nyanyian Felix kat konsert 9 nanti kpd semua anak² dimuka bumi ini (semua la kan..hehehe!)


Saturday, July 16, 2005

Konsert ke-7 AF3

Sampai stadium kul 7.45pm. Call Ann dia kat Giant lagi. Bertuahnya budak, sempat lagi dia pi shopping time kritikal camni. Lepak kat luar stadium ngan kak aidid, wai em, kak iffa, abg shalim, ijin, badrul (pakai ketayap mawi, cayya la!). First time jumpa Elkapitan (coretan seorang rakyat jelata), kecik² jer orang nyer. Kak Aidid cakap tadi krew astro amik gambar dia tengah pegang sepanduk “Kifli cute”. Glamer yeww!.

Kul 8 baru la Ann sampai ngan housemate dia Oyien. Waaah cam tak caya jer dapat jumpa Ann yg dah berbelas tahun tak jumpa. Last jumpa dia masa gi beraya reramai tahun 1992, time first year kat U. Time tu dia sorang jer yg ada kereta. So sumbat la semua orang lebih kurang 7 orang kot dalam satu kereta. Padat cam sardin. Ann ni dulu jiran Rashid Sidek kat Banting. Dia la sumber terdekat kalau aku nak tau cerita pasal Rashid. Jgn gelak arr, dulu aku ni peminat fanatik Rashid Sidek si mata sepet. Semua cerita dia kat paper aku potong pastu simpan dalam album..hahaha! fanatik gila. Time Rashid kena gossip ngan Ella, aku plak yg makan hati..dusss! Kisah "jejak kasih" aku ngan Ann ni pun lawak gak. Kitorang terjumpa dalam mailing list affening@yahoogroup (ni Yahoogroup peminat² AF1 dari blog sultanmuzaffar). Sejak dari tu kitorang ada calling² tapi tak pernah jumpa.

Dapat seat AF6,7,8,9. Kak aidid tetiba tak jadi dok ngan aku, dia dok ngan wai em coz member wai em tak jadi datang. Apa² lerrr… :( Sessi pengenalan pelajar dibuat dengan cara kawad. Kreatip tul. Paling best masa derang kena buat style seksi. Tak larat nak nengok si Mawi mengayu (ker mengkayu) kan diri yg tak ayu² tu. Seat kali ni cam ok la, since depan aku kosong takde orang so clear sikit la tak yah nak tersenget² kepala nengok pentas. Pastu sebelah kanan aku kosong 2 seat. So aku pindah seat lagi satu. Tinggalkan satu seat kosong. Masa lagu ke-3 kot, satu couple yg empunya seat sebelah tu datang, since payah nak masuk ke bhgn tengah, derang dok kat tempat kosong kat sebelah kiri Oyien. So aku kasi isyarat kat that guy, "nak dok seat asal ker?" Aku memang willing nak bangun kasik tempat tu balik kat derang. Pastu that guy kata “it’s ok” , mebbe dia segan kot, kalu dia dok situ kiri kanan pompuan. Dia tersepit dok tengah². Tapi awek dia cam tak puas hati asik pusing² nengok nombor seat sambil membebel sampaikan si Oyien tak kosentret nak ngk orang nyanyi. Pastu time break, awek dia gi toilet. Aku tanya lagi, “nak tukar seat tak? Kalu nak tukar, tukar sekarang” pastu that guy jawap “takper..cuma you anjak lagi satu seat yg kosong tu.” Pastu semua anjak ke sebelah kanan. So sebelah kanan aku sorang budak pompuan. Bila awek dia duduk, sibuk lagi membebel kata ni bukan seat dia.. aisey, boipren dia dah kaltim dia still tak puas hati. Nak jer aku cakap, “hallo adek maness.. boipren u tak kisah pun dok situ, dia pun segan nak dok terselit tengah² orang pompuan, yg u tak abis bebel ni napa?”. Tapi cam biasa la semua tu aku cakap dalam hati jek. Bukan takut cuma malas nak bising² kat dewan, kalu bising² sikit sure orang kata “Tuuu..fanatik mawi la tu bising²”. So terpaksa la si Oyien tu dengor apa awek tu bebel sampai la dia reti diam.

Berbalik pada persembahan pelajar, masa turn Felix nyanyi, aku rasa cam nak tak bestnya. Muzik dah ubah jadi orkestra la plak. Memang la ada bunyik² harmoni masa part koir tu. Tapi Felix tak jerit abis time korus macam dia buat masa nyanyi lagu “Tiada lagi kidungmu” dulu tu, cam terkepit jerk. Mawi plak, punya la lawak bila nyanyi lagu “Oh Fatimah” sambil goyang² kepala ndan spek itam kat atas kepala. Sore dia mmg best la bawak lagu ni, tapi part nari dia mmg buruk kecuali time dia nari ngan penonton nama Fatimah (termasuk cikgu Fati). Kalau nengok diari, part ni dia belajar ngan Amylea. Thanks Amylea. Nampak semenggah la sikit. Aku tak puas hati ngan gurau Aznil pasal Fatimah jadi Fatty-mah tu, aku rasa cam melampau la. Sian budak pompuan cute tu. Aku pernah jumpa that girl masa gathering mawifc haritu. Dia orang kuat MawiFc. Walau apa keadaan pun jgn la buat lawak ngan fizikal orang. Melampau la. Masa part akhir lagu tu, Mawi nari sesorang siap pusing 360 darjah lagi, time ni aku gelak tak henggat. Kalu Adlin ada sure dia komen “Weird but something else” hahaha! Pastu diakhiri ngan tangan peluk tubuh macam ending lagu “Gadis Melayu”. Tukar style la sikit Mawi oii..macam takde style lain nak buat. Letak la jari telunjuk kat dagu ker…kat dahi ker. hohoho!

Elimination part, Ekin kuar..Yahoooooo! sure bang din ngan srox frust gila. Sempat lagi sms bang din ngan srox ucap takziah..hahaha! Mula² dulu aku suka gak ngan ekin tapi lama² nampak cam tak serius lak kat dalam akademi. Pastu bila isu Mawi tertampar dia dan dia suka ngumpat ngan Marsha yg buat undi dia jatuh merundum kot. All the best to Ekin dan moga tabah mengharungi dunia luar yg penuh cabaran. Sure pasni aku sesorang jek layan Diari, bang din sure dah tawar hati nak nengok. Takde lagi budak pakai suar yg ada tulisan kat punggung. yak yak yeaaa!

Akhir konsert, semua student yang tinggal lambai² tangan kat penonton dan ahli keluarga. So majoriti penonton kedepan dan tayang banner memasing kat student. Aku cam malas jer nak gerak so kitorang dok lepak kat seat memasing sambil perati derang dari jauh (aku ngan Oyien sure dok perati Mawi). Pastu Ann suh Oyien lambai tangan kat Mawi, Oyien buat² segan (kononnnn). Pastu aku terus bangun, angkat banner “MAWI” dan lambai² kat Mawi. Mawi balas. Adussss terkedu satu kalik. Si Ann ngan Oyien dah jerit² hepi (Ann plak yg lebih. Konon tak minat Mawi la tu). Mula² aku ingat dia lambai kat orang lain, nengok blakang, blakang aku lengang coz ramai dah kedepan. Pastu Oyien suh aku lambai lagi. Aku pun lambai sekali lagi sambil pesan kat Oyien suh amik gambar Mawi tengah senyum time tu. Sekali lagi Mawi balas sambil senyum² manis. Sekali lagi bebudak tu jerit (aku tersipu² jer tau hahaha!..leh caya ker?). Tanya Oyien, sempat tak amik gambar Mawi time tersenyum tu? TAK SEMPAT?? Addeh.. Oyien kata dia pun terkedu, camner nak amik gambar. Oyien kata sekali lagi..sekali lagi. So aku pun lambai sekali lagi ngan angkat banner lagi tinggi. Hahaha! Part ni akan ku kenang sampai bebila bila Mawi membalas lambaian dengan bersungguh² ngan lambaian 180 darjah (macam tarian menuju puncak)..ye ye oo jer sambil sengih sampai ke tinger. Apalah agaknya Mawi cakap dalam hati agaknya, ntah² dia cakap “pesal la bebudak 3 orang tu tak puas² lambai aku..kali ni kasik lambaian kaw-kaw sikit sure derang berenti lambai..” hohoho! Tapi aku tau Mawi tak camtu, dia spesis menghargai feminat..hehehe bias tak henggat! :p..Sekali lagi si kitorang menjerit tak henggat dan buat sekian kalinya aku tanya Oyien, sempat amik gambar tak? TAAAAAAAAKKKKK!!! Adduss nak kena budak ni. Hancuss harapan nak letak gambar tu kat blog ni..isk!isk! isk!

So balik dari konsert kali ni rasa cam terawang². Senyum tak sudah. Tak sangka sungguh..Fanatik nyer akuuuuu… hahaha! Before balik sempat makan kat restoren area umah aku sambil sambung citer pasal konsert dan Mawi. Sama cam kes “selagi lom tutup mata (tido..bukan mati tau), Mawi..mawi..mawi”

So malam ni ada 4 sebab napa aku leh hepi sampai minggu depan.. :))

1) Dapat jumpa kawan lama
2) Mawi lambai tangan kat aku
3) Mawi lambai tangan lagi
4) Mawi lambai tangan 180 darjah dan senyum sampai tinger (trus rasa cam nak pensan)



Sunday, July 03, 2005

tadaa!! mari mengecat bersama sempoii

ABCDEFGHIJKMPQRSTABCDEFGHIJKMPQRSTD

Ahad. Hari ni takde plan gi memana. So lepas bekfes kat Subang Perdana, kitorang cam mati kutu tatau nak buat apa hari ni. Paling tak pun nanti ngadap cenel 15 jer sampai la malam. Nak kuar jenjalan cam malas. Sure terbang seratus dua kalu gi jenjalan. Belinya barang ntahapahapa jer. Last² aku cakap kat abg din “kita cat bilik nak?”. Bilik tu asal kaler beige. Rasa cam pucat semacam jerk. Tak lomentik..hohoho! bang din set jer, trus kitorang gi kedai hardware kat subang. Beli cat, berus kecik, berus roller, pallet ngan pemegang aluminium panjang yang boleh extent sampai 3x ganda. Tu kalu nak cat paras 20 kaki senang² jer tu. Kaler yg aku nak takde plak, aku suka kaler cam bijik kundang tu, last² pilih kaler light purple. Hahaha! Jiwang gittew. Jenuh la pasni aku kena carik barang purple nak kasik match ngan dinding bilik. Nak kena carik langsir purple, cadar purple, kapet purple, kotak tisu purple ecetera..bang din sempat pesan, “sampai umah karang jangan bukak tv. Karang satu keje tak siap.” Huhuhu!

Lepas alihkan perabot, aku start cat bahagian tepi² dinding, bang din pakai berus roller, cat yg part tinggi. Bau cat tu busuk yang amat, dah ler aku ni memang allergik benda² kimia, Baru baper minit mengecat, muka aku dah merah semacam. Ruam² pun naik. Badan dah gatal semacam. Dan² tu jugak kena semput. Kira satu pakej la semua penyakit datang. Tak sampai 15 minit ngecat aku trus lepak kat ruang tamu bawah. Nak berehat sat. Pakai inhaler (overdose rasanya) and baring. Tengah² baring tetiba rasa cam best jer..rasa cam lepak kat tepi pantai lak..ada angin sepoi² bahasa…tanpa sedar zupppp!!..terus aku terrrtido tanpa niat. Bila aku bangun jek, trus tingat kat bang din yg tengah ngecat. Rupanya dah sejam aku tido. Aku naik bilik cecepat, errrkkk..bang din nak dekat abis mengecat daaaaa!. Rasa bersalah yg amatss coz aku yg beria nak ngecat, pastu aku tak buat sampai abis. Aku rasa sure bang din dah serik nak tukar² cat umah tu pasni..tee hee hee!

So nak kasik kaverina rasa bersalah, aku buatkan milo satu jug besar untuk tukang cat…pastu sambung tido balik lepas kasik kata² pujian “pandainya abang mengecat, nengok! tak comot puunn” hehehe!

Lepas siap rasa macam baru pindah umah baru (lagi) la plak. Seronok tahap dewataraya. Yang tak sronok, sure tukang cat tadi tu la. Hmm…pasni nak cat bilik mana ek? Hahaha!

cat bilik baru...
semangat baru...
baby baru?...

ABCDEFGHIJKMPQRSTABCDEFGHI (Ni la kaler bilik aku...)

Saturday, July 02, 2005

Konsert ke-5 AF3

Pagi² lagi bangun dah bukak cenel 15. Parah dah aku ni. Layan sampai kul 11. Pastu baru start wat keje umah.

Malam ni konsert kat Putrajaya. Aku ajak abg din pegi, dia tammo coz tak familiar ngan Putrajaya. Dulu penah sekali sesat kat situ time carik Azmi. Time tu Azmi ajak join dia main keta racing kat situ. Jenuh la kasik direction, pusing² banyak kali baru jumpa. Orang dah nak abis main baru sampai. Tu yg dia dah serik. So malam tu dok depan tv jer ler..Kecut perut lebih sikit kali ni coz Mawi nyanyi lagu English – Beautiful Maria. Kesian nengok dia berlatih ngan cikgu Marlia Musa sampai kena pukul², kena cubit² nak kasik feel sakit, end up Mawi cakap “saya kalau sakit, hilang lirik cikgu” hahaha! (ikon gelak guling²)

Masa Kipli nyanyi, aku terkedu jap. Tetiba cam best jek dia nyanyi. Tatau la, mebbe sebab lagu tu mmg best berantu ker atau feel dia sampai ke lubuk hati aku. Cam rasa nak nangis (tapi apa barrang nak nangis pasal Af kan). Aku dapat rasa sure kak Aidid yg ada kat putrajaya ngk live tu meraung² hiba ngk kipli bibir merah nyanyi ngan penuh penghayatan .. (pis pis kacang pis kak!) :p

Jeng..jeng..jeng..turn Mawi. Mawi nye feel dah ok, lirik dia sebut sepatah² memang clear. Aku dengar cam best jek, Cam membaca pun ada. Cuma time last tu cam terkejor yop kejor sikit. KK komen pasal fan Mawi. Aik! yg buat persembahan Mawi, yg kena komen fan dia plak. Dengar jer la Mawi. Aku ignore part dia cakap pasal fan, aku amik yg part akhir jer..part dia kata tempo lari..tercepat masuk nyanyi.. yg tu Mawi kena improve in the next konsert.

Pastu yg tak puas hatinya, dancer si “Maria” tu pegang² pipi Mawi time amik bunga. Napa la dancers sejak dari lagu Nour-el-ain lagi suka pegang² pipi Mawi? Kesian Mawi kena elak². Walaupun aku penah nengok cikgu Fatimah pernah buat camtu masa Mawi belajar lagu English hari tu (ada kat diari), tapi cikgu Fatimah memang style dia gitu, caring. Macam mak ngan anak. Tu cara dia kasik semangat kat anak². Yg si dancers tu plak, apa barrang pegang² pipi anak teruna orang. sungguh tak relevan. Dah la masa rehearsal takde adegan tu, tetiba time konsert ada. Napa tak pegang jer pipi Yazer yg gebooo iitew..seswatuh tul..

Felix cam bese la, lagu dia dapat kali ni (hari ini dan semalam) macam lebih kurang jer ngan lagu last week (semut merah). Takde menarik sangat, Cuma lawak² dia tu la buat aku happy sikit.

Malam tu ada double elimination. Reza dan Amy, terpaksa seret beg Samsonite turun pentas. Baru jer kena sanding ngan Aidil dah kena kuar. Poor little Amy. Reza plak, lps kuar baru la nampak muka happy dia. So aku assume memang pressure tahap cipan la bebudak tu dalam akademi. Pepandai la bawak diri pasni. All the best to Reza & Amy!